Ο Ναπολέων Ζέρβας υπήρξε μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της ελληνικής αντίστασης. Γεννήθηκε στην Άρτα το 1891. Η οικογένεια του κατάγονταν από το ιστορικό Σούλι. Τελείωσε το γυμνάσιο στην Άρτα και το 1910 κατατάχθηκε εθελοντής στον στρατό. Οι ικανότητες του τον έκαναν γρήγορα να διακριθεί και κατά τη διάρκεια των βαλκανικών πολέμων να φτάσει στον βαθμό του ανθυπασπιστή επ'ανδραγαθία. Φοίτησε σε σχολή αξιωματικών και έγινε ανθυπολοχαγός το 1914.
Οι διακρίσεις συνεχίζονται και τα επόμενα χρόνια για τον νεαρό αξιωματικό και έχουν ως αποτέλεσμα με συνεχείς απονομές επ'άνδραγαθία, να φτάσει στον βαθμό του ταγματάρχη το 1920 σε ηλικία 29 χρόνων. Η ζωή του ήταν πολυτάραχη και περιπετειώδης όπως ακριβώς και η πολιτική και στρατιωτική ιστορία της Ελλάδας εκείνη την περίοδο. Αυτοεξόριστος στην Κωνσταντινούπολη μετά την ήττα των φιλελευθέρων και φανατικός Βενιζελικός, επιστρέφει στο στράτευμα και στην ενεργό δράση το 1922, μετά την μικρασιατική καταστροφή. Η δικτατορία του Θεόδωρου Πάγκαλου τον διορίζει φρούραρχο της Αθήνας το 1925. O διορισμός αυτός καθόλου δεν τον εμποδίζει να προσπαθήσει να ανατρέψει την δικτατορία συμμετέχοντας στο πραξικόπημα του Γεωργίου Κονδύλη το 1926. Αντιστέκεται σθεναρά στην απόφαση του Κονδύλη να διαλύσει τη δημοκρατική φρουρά και διεξάγει με τα τμήματα που διοικεί πολύνεκρες μάχες στο κέντρο της Αθήνας. Μετά την ήττα του συλλαμβάνεται και καταδικάζεται σε ισόβεια. Το 1928 ο Ελευθέριος Βενιζέλος τον αμνηστεύει και τον αποστρατεύει τιμητικά με τον βαθμό του αντισυνταγματάρχη. Τα επόμενα χρόνια ο Ναπολέων Ζέρβας ζει μια ανέμελη ζωή μπον βιβέρ στα σαλόνια της καλής Αθηναικής κοινωνίας.
Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής αφυπνίζεται από τους πρώτους και μαζί με άλλους δημοκράτες αξιωματικούς και πολιτικούς ιδρύουν τον ΕΔΕΣ που σκοπό είχε την αντίσταση ενάντια στους κατακτητές και την εγκαθίδρυση μιας αβασίλευτης σοσιαλιστικής δημοκρατίας μεταπολεμικά. Συμμετείχε ως στρατιωτικός διοικητής, με τμήματα του ΕΔΕΣ, τμήματα του ΕΛΑΣ με τον Άρη Βελουχιώτη και άγγλους σαμποτέρ, σε ένα από τα μεγαλύτερα σαμποτάζ στην κατεχόμενη Ευρώπη, την ανατίναξη της σιδηροδρομικής γέφυρας του Γοργοπόταμου. Τότε χάθηκε και η μοναδική ευκαιρία για μια ενιαία ελληνική εθνική αντίσταση. Οι άγγλοι βλέποντας στο πρόσωπο του το μοναδικό αντίπαλο δέος στην ολοένα αυξανόμενη επιροή του Άρη Βελουχιώτη και του ΕΛΑΣ, τον ενίσχυσαν υλικά και ηθικά. Δυστυχώς παρόλη την ευστροφία και την εμπειρία του δεν μπόρεσε να καταλάβει τον ρόλο τον άγγλων στην ελληνική πολιτική σκήνή. Το αποτέλεσμα ήταν να υποπέσει σε σοβαρά σφάλματα και να θεωρήσει το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ ως σημαντικότερο αντίπαλο και όχι τους κατακτητές και τους Άγγλους. Αυτό οδήγησε στην διάλυση του ΕΔΕΣ.
Το 1945 ο Ναπολέων Ζέρβας ίδρυσε το Εθνικό Κόμμα, το οποίο στις εκλογές που ακολούθησαν το 1946, εξέλεξε 25 βουλευτές. Ο ίδιος εκλέχθηκε βουλευτής Ιωαννίνων. Διετέλεσε υπουργός δημόσιας τάξης το 1947 και δημοσίων έργων το 1950. Όμως το κόμμα του δεν είχε μεγάλη διάρκεια και ο ίδιος δεν κατάφερε να ξαναεκλεγεί ούτε βουλευτής. Βαθιά απογοητευμένος δεν ξανασχολήθηκε με τα κοινά. Πέθανε στην Αθήνα το 1957.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου